Giresun’da geleneksel el işçiliğiyle ahşap sandalyeler üreten 64 yaşındaki Kadir Gürel, mesleğini sürdürebilecek bir çırak bulamamaktan dolayı üzgün. Yarım asırdır ahşabı ustalıkla işleyip sandalyelere dönüştüren Gürel, bu zanaatın kendisinden sonra yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğuna inanıyor.
Giresun'da geçmişte birçok usta bulunurken, şimdi sadece kendisinin geleneksel yöntemlerle ahşap sandalye üreten tek usta olarak kaldığını belirten Gürel, "Kayınbabamdan öğrendiğim bu mesleği ilerlemiş yaşımın getirdiği zorluklara rağmen sürdürüyorum. Ancak benden sonra bu sanatı devam ettirecek kimse yok. Öğrenmek isteyen bir çırak bile çıkmıyor," diyerek endişesini dile getiriyor.
Gürel, Giresun sandalyesinin kendine özgü özellikleri hakkında da bilgi veriyor. Bu sandalyelerin yalnızca Hamidiye köyünde üretildiğini vurgulayan Gürel, "Zamanında bu sandalyeler lokanta ve kahvehanelerde yaygın olarak kullanılıyordu. Tamamen çivisiz, kenetleme tekniğiyle yapılıyor. Kullanılan ağaç türü de oldukça önemli; en dayanıklı olan gürgen ağacını tercih ediyorum. Bugün bile, yarım asır önce yapılan sandalyeler hala kullanılabiliyor. Ancak plastik sandalyelerin yaygınlaşmasıyla birlikte ahşap sandalye üretimi giderek unutulmaya yüz tutuyor. Bu nedenle mesleğin son temsilcisi olarak ben kalmış durumdayım," şeklinde konuştu.
Ahşap sandalyelere günümüzde nostaljik bir ilginin arttığını belirten Gürel, özellikle turizm bölgelerindeki kafelerden sipariş aldığını ancak üretim kapasitesinin sınırlı olduğunu ifade ediyor. "Tamamen el emeğiyle çalıştığım için taleplere yetişemiyorum. Yanımda bir eleman çalıştırabilsem daha fazla üretim yapabilirim ama çırak bile bulamazken, eleman çalıştırmam mümkün değil. Bu yüzden siparişleri kabul edemiyorum. Giresun’un son ahşap sandalye ustası olarak atölyem, kapanma tehlikesiyle karşı karşıya. Makinalarla ahşap sandalye üretmek elbette mümkün ama benim yaptığım tamamen bir zanaat. Bu sanatın yok olması gerçekten üzücü," diyor.
İhbar Hattı
